Favignana en onder Levanzo gezien vanuit een vliegtuig
Favignana, die de Grieken Aegusa noemden en in de middeleeuwen zijn huidige naam ontleenden aan de wind Favonio, ziet eruit als een grote vlinder kwam vredig tot rust op de wateren van de Middellandse Zee.
Wateren die nog steeds gebeurtenissen uit de geschiedenis en mythe oproepen, die in hun diepte de geheimen van oude veldslagen verbergen, zoals het verschrikkelijke Battle of the Egadi de 241 een. C. vochten in Cala Rossa tussen Romeinen en Carthagers, wateren nog steeds zwanger van stemmen, liedjes, van de kreten van de mensen van de zee die betrokken waren bij duizend-en-duizend 'slachtingen', de oude en traditionele tonijnvisserij geleerd van de Arabieren.
Degenen die in Favignana aankomen, zullen de elegantie en lichtheid ervan opmerken Palazzo Florio, ingebouwd 1876 ongeveer.
Alla Florio familie het eiland heeft zijn welvaart vanaf de tweede helft van de 19e eeuw gekoppeld aan de eerste decennia van deze eeuw.
Het paleis is zeker een symbool van het eiland. Vanaf hier kunt u het bezoek van het land en, na de hoofdweg, kom tot het hart van het eilandleven, het Madrice-plein, waar alles gebeurt.
Aan de rechterkant van het plein kom je in de straten van de wijk Sant'Anna, de oudste kern van de stad gebouwd in het midden van 1600, waar onder de eenvoudige huizen gebouwd in tufsteen prachtige ondergrondse tuinen verborgen zijn waaruit de geuren van fruitbomen en bloeiende planten komen, de geuren van aromatische kruiden: salvia, rozemarijn, Origan ...
Net buiten de stad, aan de noordoostelijke kant, het hele gebied van S. Nicola is het ontdekken waard om prehistorische graffititekens of gravures uit de Punische periode of de overblijfselen van oude Punische en christelijke graven in grotten te ontdekken.
Op het eerste gezicht lijkt het eiland dor, met schaarse vegetatie en vlak in het landschap, maar toch, zoals Favignana zich laat ontdekken door degenen die het willen weten, onthult gemakkelijk al zijn schoonheid aan hem, het fascineert hem met de helderheid van zijn zee, vangt het met de stilte van zijn baaien, verbaast hem met de kleuren van zijn platteland.
Cala Rossa, uitzicht vanaf de zee o, plotseling, vanaf de top van zijn rotsen is het gewoon een emotie, een onschatbaar geschenk van de natuur aan het gezicht van de mens; Cala d'Azur, Grotta Perciata, het mooie en witte Ravijn strand, Cala Stornello beschermd door de kleine eilandjes Preveto, Galera en Galeotta, Cala Rotonda gastvrij en gezellig: dit zijn de meest populaire plaatsen om verkwikkende zeebaden te nemen.
Het noordelijke uiteinde van het eiland wordt gemarkeerd door Punta Stack. Van de Faraglione, alt 34 meter boven de zee, de noordwestkust begint, het meest ontoegankelijke deel van het eiland, gedomineerd door de Montagna Grossa aan wiens kant er grotten en spelonken zijn. Maar de enige echte berg in Favignana is de berg die het eiland in tweeën deelt en op de top staat het fort van Santa Caterina, gebouwd door Roger II de Normandiër in de twaalfde eeuw, vergroot en versterkt in de zeventiende eeuw. door de Spanjaarden, die lijkt te waken over het leven van Favignana en waakt over, stil, op het stuk zee omsloten door de Egadi, kostbare edelstenen van de Middellandse Zee.
Het tufsteen heeft vertegenwoordigd in het verleden, samen met visserij en landbouw, een van de belangrijkste economische bronnen voor de mensen van Favignana. De Favignanese tufsteen, in blokken gesneden of "cantuni" werd het in feite geëxporteerd naar heel Sicilië en Noord-Afrika. Tegenwoordig zijn de tufsteengroeven, in het noordoostelijke deel van het eiland, bijdragen om het landschap buitengewoon uniek en origineel te maken. De dagbouwgroeven in de S.. Nicola getuigt nog steeds van de vermoeidheid en het werk van de steengroeves, van tufsnijders en carters; de grote zinkt in de grond in de wijk Sant'Anna en op het nabijgelegen platteland zijn nu containers met tuinen en moestuinen geworden en bevatten een prachtig ondergronds leven beschermd door tufstenen muren en verborgen voor de ogen van de voorbijganger die hen specifiek zal moeten zoeken om hun schoonheid.
De ongelooflijke architecturen, bijna torens en machtige zuilen die in de tufsteen zijn gegraven in de gebieden Cavallo en Cala Rossa, creëer een onnatuurlijk landschap van buitengewone suggestie. En opnieuw groeven de grote tunnels honderden meters open als enorme monden, donker en stil in de rotswanden met uitzicht op de prachtige zee van Cala Rossa.
Favignana legt de aanblik van degenen die daar aankomen onmiddellijk de royalty op van Tonnara Florio. Het kan gebeuren, vandaag, aan de bezoeker die op het eiland is om op een dag eind mei bij zonsopgang gewekt te worden door een geanimeerd geschreeuw, door het geluid van de zee, getroffen door grote roeispanen: zijn de tonnaroti die, geleid door de Rais, ze gaan voor de zee op de slachtpartij", tonijn vissen.
Ze voeren dezelfde gebaren uit, ze zeggen dezelfde gebeden, ze zingen al eeuwenlang hetzelfde ‘cialome’; ze hebben dezelfde spanning bij het wachten op vissen, ze voelen dezelfde vermoeidheid tijdens het "slachten", ze voelen dezelfde vreugde, na uren van afmattend werk, terug naar de tonnara met de boten geladen met grote tonijn. Weten dat deze mannen iets hebben bereikt, Nog eens, zoals al eeuwenlang, een oude ritus waarvan de oorsprong in de loop van de tijd moeilijk te traceren is. Een ritus met iets heiligs in zich, die elk jaar in de lente plaatsvindt, maar die het leven van het eiland markeert en die in het verleden zijn rijkdom heeft bepaald.
De Tonnara Florio, prachtig voorbeeld van industriële archeologie, domineert de haven van Favignana, als een kathedraal aan zee waar de eilandbewoners hun hele leven naar verwezen in de periode van de grootste pracht, wanneer, om te vissen, gevolgd door de verwerking van tonijn en het inblikken van vis.
Tegenwoordig is het een prachtig museum van de Siciliaanse regio, precies met de naam: VOORMALIGE FABRIEK FLORIO VAN TONNARE DI FAVIGNANA EN FORMICA
En niet ver van het grote eiland, in een ander eilandje, een Formica, een andere tonnara die de hele oppervlakte beslaat, getuigt van de overvloed aan visserij in het verleden en het belang van de activiteiten die ermee verband houden.
