Trekking op de kliffen: van Case Canini tot Cala Rotonda

In een periode waarin we thuis moeten blijven om de infecties van deze ernstige epidemie te voorkomen, moet ik je vertellen over een pad dat ik afgelopen voorjaar in Favignana heb gevolgd, min of meer in deze periode. Veel leesplezier.

Teksten en foto's: © Giorgio De Simone

Het pad in zachtrood dat begint bij de stip

Fijne dag, zijn de 7:30 in de ochtend.

Vandaag wil ik een pad proberen dat geeft Cala Rotonda loopt langs de klif om er bijna te komen Cala Stornello.

De bus laat me achter in de wijk honden huizen, kort na de uitgang van de enige tunnel op het eiland die de oostvleugel van het vlindervormige eiland verbindt met de westvleugel.

De zon is hier net doorgekomen En Monte Santa Caterina. Het is lente. Groen triomfeert. De bloemen zijn bijna allemaal uitgebloeid. De geur van mediterrane geuren is sterk.

De droge stenen muren zijn aan de basis versierd met een ongelooflijke hoeveelheid wilde venkel… zodra je het met je voeten aanraakt, komt er een frisse bedwelmende geur vrij in de lucht.

Op de stenen van de muren lijken de zwarte gekko's bijna gecamoufleerd, alsof ze in steen zijn uitgehouwen. De Siciliaanse endemische hagedissen zijn minder gecamoufleerd maar hebben een felgroene kleur Podarcis Wagleriana en samen pakken ze de eerste hitte van de dag. Ik kan ze van heel dichtbij fotograferen… ze lijken te slapen.

Lopend over de gemeenteweg ga ik de onverharde weg in die naar links komt. Hier zijn de grenzen met de eigendommen allemaal gemaakt met droge stenen muren. Kunstwerken van oude lokale ambachtslieden. De karrenbaan strekt zich uit in de zon tussen graanvelden en kleine bosgebieden, Vooral Aleppo-den en zeedennen.

Maar de struiken en de typische maquis zijn een lust voor het oog en de ziel: tijdens de reis is zelfs in de klif een explosie van leven… absint, Euphorbia, mastiek, maritieme scilla, kustkamille, cupido, konvooi, wilde distel, de prachtige en delicate gekleurde silene, spontane anemonen, garafani, veelkleurige madeliefjes, snavel baard… en altijd nog de wilde venkel alsof hij de holtes van de bloemen wil vullen. Bijen doen hun onophoudelijke werk… maar bestuiving vindt anderen geïnteresseerd…

Aangekomen bij Cala Rotonda, na een half uur lopen, Ik word gegrepen door een gevoel van rust en vrede… elke keer als ik het zo zie… bella… glimmend… mooi… zonnig en stil Ik heb altijd hetzelfde gevoel… vrede en stilte… praktisch voor een paar seconden vergeet ik alles! In feite is het het syndroom van degenen die aan trekking doen… de aanblik van zo'n schoonheid van de natuur kan je alleen maar dat gevoel van gezond welzijn geven waardoor je het leven op een andere manier tegemoet gaat.

Het pad is duidelijk, loopt een tijdje langs de grote ronde baai en dan, bijna aangekomen bij het kleine strand, klim de klif op en ga tussen de rotsen richting Cala Stornello. Hier vlakbij de zee tussen scherpe rotsen en in de bijna totale afwezigheid van land… ook hier explodeert de natuur in duizend kleuren en duizend geuren…

Het pad wordt bijna afwezig, maar het is mogelijk om het ook waar te nemen omdat ik, geholpen door de GPS die er een spoor van bevat, het kan volgen. Maar men kan niet anders dan genieten van de fantastische panorama's die de grillige en onbegaanbare kust hier biedt.

Kleine inhammen en baaien worden afgewisseld met kliffen die bijna tot aan de zee zijn getransformeerd in kleine sculpturen die zijn gebeeldhouwd door het onophoudelijke werk van erosie en de zee hier blootgesteld aan de belangrijkste getijden.

Het is de wereld van de zilvermeeuw. Het raakt je hoofd alsof het je wil vertellen… En wat doe jij hier ? Je vindt het neergestreken op een rotstop of in zwermen nabij de kustlijn. Maar ook van de buizerd, die het achterland domineert vanaf de top van Santa Caterina bijna tot aan de zee, van de torenvalk die altijd wordt herkend met de typische heilige geestvlucht, praktisch stil in de lucht op zoek naar kleine prooien op de velden ! En kolonies gierzwaluwen die snel voortbewegen en samen met de bijeneters een aangename rumoerige geluidsgolf uitzenden, met briljante kleuren en een prachtige uitstraling.

Er is geen tekort aan kleine vinkjes die zich midden in het struikgewas langs de kust verschuilen, waar ze nestelen tussen de rotsen… en die je onderweg begeleiden met hun voortdurende harmonieuze lied… wat een show !

Aangekomen op een plateau zie je duidelijk de rotsen van de stroming aan de zeezijde, mooi om te zien, ze duiken niet ver uit de kust op en zijn een populaire bestemming voor snorkelduikers. Hier, zoals overal, is vissen verboden en worden de regels bepaald door de regelgeving van het beschermde mariene gebied van de Egadische Eilanden.

Een paar blauwe vlinders verwelkomen me op de helling die naar Cala Stornello leidt… ook hier brengt de iets andere maar even belangrijke mediterrane flora me langzaam terug naar het einde van de ring, en voegt me bij een onverharde weg die door zonnige huizen en mooie villa's naar de gemeenteweg leidt voor veilig toeristisch gebruik.

Ik verlaat een andere zijstraat en bevind me op de gemeentelijke weg, niet voordat hij een zwerm bijeneters in een boom zag rusten.

Ik heb iets meer gereisd dan 5 km in een uur en 45 notulen… maar ik raad je aan om het langzamer te doen… het is het waard. Maar altijd in de ochtenduren, wanneer de natuur ontwaakt en al actief is voor de mens !

Dit alles kan ook in één dag worden gedaan vanaf Trapani per draagvleugelboot.

Laat me weten of je gevoelens hetzelfde zijn als de mijne. Als u informatie nodig heeft, neem dan contact met mij op: www.sicilyhiking.it

Goede reis op het eiland der eilanden… Favignana.

%d bloggers vinden dit leuk: