μι’ κατά πάσα πιθανότητα την περίοδο των Σαρακηνών, η κατασκευή του ένα παρατηρητήριο στο ακρωτήρι της Punta Troia.
Κατά τη διάρκεια της Αραβικής κυριαρχίας του νησιού ονομαζόταν Gazirat Malitimah.
γύρω 1140 Ruggero II, Ο βασιλιάς της Σικελίας, Μεταμόρφωσε το παλιό Σαρακηνών πύργος της Punta Troia σε ένα πραγματικό κάστρο για την υπεράσπιση της’ δυτικό άκρο από τις πλουσιότερες και πιο ισχυρό βασίλειο της Μεσογείου εκείνη την εποχή.
Σε μεταγενέστερες περιόδους της Σουηβίας κυριαρχία, Ανδεγαυική και Aragonese Marettimo ακολούθησε την τύχη της Σικελίας, τονίζοντας την απομόνωση που είχε στο αποκορύφωμά της κατά τη διάρκεια της μακράς ισπανικής κυριαρχίας, όταν το δυτικό τμήμα του νησιού, έγινε ένα δοχείο για τους πειρατές και κουρσάροι όλων των δεσμίδες, με επικράτηση αυτών των Σαρακηνών. Οι λιγοστοί κάτοικοι αναγκάστηκαν να ζουν σε σπηλιές και η μόνη πραγματική εποπτεία της κεντρικής κυβέρνησης έγινε από το κάστρο και όλο και πιο μικρή φρουρά της.
σε 1637 το ισπανικό Στέμμα, πτώχευση τις συνεχείς πολέμους, Έδωσε το αρχιπέλαγος Egadi στο Marquis Pallavicino της Γένοβας. σε 1651, off μεταξύ Marettimo και Levanzo, πίσω βορειοανατολικά, Βρέθηκε ένα μεγάλο κοραλλιογενή πάγκο, και το νησί ήταν το σπίτι για τα σκάφη των κοραλλιών Τράπανι, ο οποίος πέρασε τη νύχτα στο Scalo Maestro, υπό την προστασία της φρουράς της Punta Troia Κάστρο.
Ήταν στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα, που το νησί άρχισε να κατοικείται σε μόνιμη βάση. Εκείνη την εποχή, ο βασιλιάς Φερδινάνδος IV των Βουρβόνων, ωθούνται από τη φωτισμένη αντιβασιλέα Caracciolo, Ξεκίνησε δειλά προσπάθειες της κυβέρνησης μεταρρύθμισης και βελτίωση των εδαφών βασιλείου. Με τη Γαλλική Επανάσταση, κάτω από το Viceroy Caracciolo, ο “Ρεάλ Κάστρο Maretimo” Έγινε φρικτή φυλακή, ειδικά για τους πολιτικούς κρατούμενους: σε 1793, σε περιόδους αντι-Ιακωβίνων καταστολής και της πείνας, Κάστρο είχε καλά 52 πολιτικών κρατουμένων, στριμωγμένος σε μια φυλακή που δημιουργείται σε μια παλιά δεξαμενή που ονομάζεται «το λάκκο”.
Οι συνθήκες στις φυλακές περιγράφονται στα απομνημονεύματά του από Guglielmo Pepe, Εδώ έγραψε από 1802 al 1803. Από το Σεπτέμβριο 1822 έως τον Ιούνιο 1825 ο λάκκος Marettimo στεγάζεται το Marche Sant'Angelo σε Pontano Nicola Antonio Angeletti, Καρμπονάρο αντίπαλό του Βασιλείου της Νάπολης, που μας έχει αφήσει ένα λεπτομερές σχέδιο του δικού του σχεδιασμού του για το πώς οργανώθηκε η ισχυρή Marettimo. Στο λάκκο ήταν επίσης κλειδωμένο το Foggia Nicola Ricciardi; ο ζωγράφος Συρακούσες, αλλά πηγή ναπολιτάνικη, Antonio Leipnecher, και Gennaro Ed.
Και τότε η ναπολιτάνικη Ferdinando Giannone Carmine Curzio, η Παλέρμο Bartolomeo Milone, ο ιερέας Don Pasquale Barbieri και ο αρχιερέας Vincenzo Guglielmi (ή William) Andretta, στην επαρχία του Avellino, σκοτώθηκε μέσα στο λάκκο μαζί με το δικηγόρο Nicholas Tucci “για ένα παιχνίδι άσχημα ερμηνεύεται από τη στρατιωτική φρουρά”.
σε 1844 Ο βασιλιάς Φερδινάνδος Β, αφού επιθεωρήθηκε, Κατήργησε το Κάστρο. Μαζί έπεσε σε παρακμή η κοντινή εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Άννα και το εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία. delle Grazie, ένα μέρος μέχρι εκείνο το σημείο όπου θα μπορούσαν να λάβουν τα μυστήρια Marettimo. Στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, οι κάτοικοι της Marettimo άφησε τις σπηλιές τους και άρχισαν να χτίζουν τα σπίτια τους από ηφαιστειακή τέφρα. θα Florio, με τις πρωτοβουλίες τους, Είχαν κάνει άνθηση Egadi με παγίδες και τα πεδία της καλλιέργειας, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για Marettimo: όροι και ιδιόμορφο κοινότητες ήταν τέτοια που άρχισε, ακατάσχετη, το μεταναστευτικό ρεύμα “με αυτόν τον τρόπο και ότι από τη θάλασσα” στη Βόρεια Αφρική, την Πορτογαλία και, μεταγενέστερα, την Αμερική μέχρι τα παγωμένα νερά της Αλάσκας για την αλιεία του σολομού.
Σήμερα η πόλη είναι κλεισμένο σε ένα ενιαίο οικισμό δεν είναι πλέον 300 μέτρα πλάτος 200. Οι κάτοικοι ζουν κυρίως από τον τουρισμό, αλλά στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αποτελείται από πολύ έγκυρες ιδίο, εμπειρογνώμονες και το αλάτισμα ψαριών, αν μη τι άλλο, σαν καλοί αγρότες και μελισσοκόμους.
Σημειώσεις ιστορική ένωση με C.S.R.T. Marettimo
Το Punta Τροία Κάστρο, που ανήκει η Πόλη της Φαβινιάνα Egadi, και τώρα φιλοξενεί το Μουσείο Φυλακών και αστεροσκοπείο “Foca Monaca” Θαλάσσια Προστατευόμενη. Ταξίδι Προορισμοί για να επισκεφθείτε για να απολαύσετε το φυσικό τοπίο.
Κείμενο που λαμβάνονται από το φυλλάδιο που διανέμεται από την πόλη της Φαβινιάνα. Πληροφορίες: +390923 923171
Εσυ πρεπει Σύνδεση για να αναρτήσεις σχόλιο.