L’ISOLA DI MARETTIMO si trova in un punto strategico dei Mediterraneo, da dove sono passate molte civiltà. Alcune hanno lasciato tracce evidenti, altre invece aspettano di essere scoperte. È l’isola più alta e ricca di vegetazione dell’arcipelago delle Egadi in provincia di Trapani.
Polibio la chiama in greco Hierà Nèsos, l’Isola Sacra, mentre nell’Itinerario Antonini del III secolo d.C. l’isola figura con il nome di Moritima, trasformato in Malitimah dagli arabi. Proprio alle porte del Canale di Sicilia, è “primus mons Siciliae” secondo il cronista del XIII secolo Bartolomeo da Neocastro.
Ha una superficie di 12,3 kmq e un perimetro costiero di circa 19 km che disegna una forma romboidale. μι’ larga poco più di 2,5 km da Punta San Simone a Punta Libeccio e lunga circa 7,5 km da Punta Mugnone a Punta Basano, orientata lungo una direttrice nord-ovest/sud-est. Dalla costa trapanese dista 20 miglia nautiche (περίπου 37 km), da Favignana 13,5 (περίπου 25 km) e da Capo Bon in Tunisia 70 (περίπου 130 km).
Si separò dalla terraferma prima rispetto alle altre isole della Sicilia, περίπου 600.000 χρόνια, e questa lunghissima insularità determinò caratteristiche di straordinaria importanza: una flora e una fauna che hanno mantenuto nel tempo particolarità uniche. Se a ciò si aggiunge una ricchezza di sorgenti d’acqua si può capire come tutto ciò abbia contribuito a mantenere fino ai giorni nostri questo ricco patrimonio naturalistico .
σε 241 Α.Ο.. il mare delle Egadi fu lo scenario della Prima Guerra Punica. Secondo alcune fonti l’armistizio tra romani e cartaginesi fu firmato nella stessa Marèttimo, che rimarcò così un’antica vocazione alla sacralità e alla tregua tra popoli diversi.
Dopo la prima guerra punica i romani, σε 150 Α.Ο.. costruirono sull’isola un presidio militare che controllava la rotta tra Capo Bon in Tunisia e Roma. Il complesso monumentale noto come “Case Romane”, e costruito in opus quasi reticulatum. Nella stessa area è presente un’affascinante chiesetta rurale di epoca normanna (XI-XIl secolo) costruita dai monaci Basiliani, di lingua greca. Si ipotizza che la chiesa fosse dedicata a San Simone.
ll CASTELLO DI PUNTA TROIA
È probabilmente del periodo saraceno la costruzione di una torre di avvistamento sul promontorio di Punta Trota.
Durante la dominazione araba l’isola venne chiamata Gazirat Malitimah.
γύρω 1140 Ruggero II, Ο βασιλιάς της Σικελίας, trasformò la vecchia torre saracena di Punta Troia in un vero Castello a presidio dell’estremità occidentale del regno più ricco e potente del Mediterraneo di quel periodo.
Σε μεταγενέστερες περιόδους της Σουηβίας κυριαρχία, angioina e aragonese Marettimo segui le sorti della Sicilia, τονίζοντας την απομόνωση που είχε στο αποκορύφωμά της κατά τη διάρκεια της μακράς ισπανικής κυριαρχίας, όταν το δυτικό τμήμα του νησιού, έγινε ένα δοχείο για τους πειρατές και κουρσάροι όλων των δεσμίδες, με επικράτηση αυτών των Σαρακηνών. I pochi abitanti erano costretti a vivere in grotte e l’unico vero presidio del potere centrale era costituito dal Castello e dalla sua sempre più esigua guarnigione.
σε 1637 το ισπανικό Στέμμα, πτώχευση τις συνεχείς πολέμους, Έδωσε το αρχιπέλαγος Egadi στο Marquis Pallavicino της Γένοβας. σε 1651, off μεταξύ Marettimo και Levanzo, πίσω βορειοανατολικά, Βρέθηκε ένα μεγάλο κοραλλιογενή πάγκο, και το νησί ήταν το σπίτι για τα σκάφη των κοραλλιών Τράπανι, ο οποίος πέρασε τη νύχτα στο Scalo Maestro, υπό την προστασία της φρουράς της Punta Troia Κάστρο. Ήταν στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα, που το νησί άρχισε να κατοικείται σε μόνιμη βάση. Εκείνη την εποχή, ο βασιλιάς Φερδινάνδος IV των Βουρβόνων, ωθούνται από τη φωτισμένη αντιβασιλέα Caracciolo, Ξεκίνησε δειλά προσπάθειες της κυβέρνησης μεταρρύθμισης και βελτίωση των εδαφών βασιλείου. Με τη Γαλλική Επανάσταση, sotto il viceré Caramanico, ο “Real Castello del Maretimo” Έγινε φρικτή φυλακή, ειδικά για τους πολιτικούς κρατούμενους: σε 1793, σε περιόδους αντι-Ιακωβίνων καταστολής και της πείνας, Κάστρο είχε καλά 52 πολιτικών κρατουμένων, ammassati in una prigione ricavata in una vecchia cisterna detta “la fossa”.
Οι συνθήκες στις φυλακές περιγράφονται στα απομνημονεύματά του από Guglielmo Pepe, Εδώ έγραψε από 1802 al 1803. Από το Σεπτέμβριο 1822 έως τον Ιούνιο 1825 ο λάκκος Marettimo στεγάζεται το Marche Sant'Angelo σε Pontano Nicola Antonio Angeletti, Καρμπονάρο αντίπαλό του Βασιλείου της Νάπολης, che ci ha lasciato una dettagliata pianta da lui stesso disegnata su come era organizzato il forte di Marèttimo. Στο λάκκο ήταν επίσης κλειδωμένο το Foggia Nicola Ricciardi; ο ζωγράφος Συρακούσες, αλλά πηγή ναπολιτάνικη, Antonio Leipnecher; και Gennaro Ed. E poi il napoletano Ferdinando Giannone, Carmine Curzio, η Παλέρμο Bartolomeo Milone, ο ιερέας Don Pasquale Barbieri και ο αρχιερέας Vincenzo Guglielmi (ή William) Andretta, στην επαρχία του Avellino, σκοτώθηκε μέσα στο λάκκο μαζί με το δικηγόρο Nicholas Tucci “για ένα παιχνίδι άσχημα ερμηνεύεται από τη στρατιωτική φρουρά”.
σε 1844 re Ferdinando Il, αφού επιθεωρήθηκε, Κατήργησε το Κάστρο. Μαζί έπεσε σε παρακμή η κοντινή εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Άννα και το εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία. delle Grazie, ένα μέρος μέχρι εκείνο το σημείο όπου θα μπορούσαν να λάβουν τα μυστήρια Marettimo. A metà Ottocento gli abitanti di Marèttimo lasciarono le grotte e cominciarono a costruire le loro casette di tufo.
θα Florio, με τις πρωτοβουλίες τους, Είχαν κάνει άνθηση Egadi με παγίδες και τα πεδία της καλλιέργειας, ma per Marèttimo ciò non bastò: όροι και ιδιόμορφο κοινότητες ήταν τέτοια που άρχισε, ακατάσχετη, το μεταναστευτικό ρεύμα “με αυτόν τον τρόπο και ότι από τη θάλασσα” στη Βόρεια Αφρική, την Πορτογαλία και, μεταγενέστερα, την Αμερική μέχρι τα παγωμένα νερά της Αλάσκας για την αλιεία του σολομού.
Σήμερα η πόλη είναι κλεισμένο σε ένα ενιαίο οικισμό δεν είναι πλέον 300 μέτρα πλάτος 200. Οι κάτοικοι ζουν κυρίως από τον τουρισμό, αλλά στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αποτελείται από πολύ έγκυρες ιδίο, εμπειρογνώμονες και το αλάτισμα ψαριών, αν μη τι άλλο, σαν καλοί αγρότες και μελισσοκόμους.
Notizie storiche a cura Associazione C.S.R.T. “Marettimo”
Φωτογραφία © Giorgio De Simone
Το Punta Τροία Κάστρο, di proprietà del Comune di Favignana isole Egadi, oggi è sede del Museo delle Carceri e Osservatorio della “Foca Monaca” Θαλάσσια Προστατευόμενη. Ταξίδι Προορισμοί για να επισκεφθείτε για να απολαύσετε το φυσικό τοπίο. σε 2023 è stato trasferito da Favignana uno dei Rostri della battaglia delle Egadi oggi visibile in una stanza del Castello.
Orari 2025:
Da martedì a domenica:
dalle 10:00 όλα 15:00, ultimo accesso 14:20
Lunedì chiuso
Biglietto: 5 euro
